UPCYKLING

Dzisiaj będzie o upcyklingu, czyli nowe zycia starych przedmiotów.
Natchnęła mnie do tego tematu Evunia, podsyłając mi zdjęcie pojemnika na narzędzia zrobionego z plastykowego kanisterka, jak np. po płynie do spryskiwaczy. Nie zamieszczam, bo z cudzego bloga.
Upcykling, to jest to, co stosuję w wielu miejscach i sytuacjach od dawna. Kiedy jeszcze upcykling nie był modny i nie czytało sie o nim w internecie.
Najwcześniej wykonaną rzeczą, która przetrwała do dziś, jest szafka nocna Starszego zrobiona z nadstawki do słupka z "bieszczadów"
Cały przekrój upcyklingowy mam w obórce. Bramki do boksów z ram okiennych. Karmidła z 10-cio litrowych kanisterków, odpowiednio obciętych i przymocowanych wkrętami z podkładkami do ścianek boksów. Szkoda tylko, że nie na zewnątrz -byłoby wygodniej. Ale jeszcze to dopracuję i będzie na zewnątrz. Były też drabinki do siana z ram okiennych, ale zostały zlikwidowane, bo kozy zbyt wiele siana niszczyły w ten sposób.

Tu widać tę, nieistniejącą już drabinkę. A na pierwszym planie tylecourodzony Stefan.

Teraz są siatki, własnoręcznie uplecione ze sznurka nylonowego do prasy. Sprawdzają się świetnie: nie marnuje się tyle siana, wygodnie jest donosić siano, bo napełniam na strychu i sobie zrzucam bambetle przez okienko. Nie śmieci się tak - siano jest luzem i gdyby nie te siatki, trzeba by było znosić je ze strychu w czymś. Często sytuacja zmusza do szukania własnych rozwiązań. Tak było z tymi karmidłami: coś trzeba było wymyślić, bo karmienie kozy z garnka stojącego na ściółce było zbyt wqrzające. Garnek łaził po boksie, cześć karmy była zniszczona, w garnek nabobkane. Musiało to coś być wyżej i umocowane, żeby nie latało. Jakieś drewniane korytka, to było zupełnie nie to, bo po pierwsze nie miałam materiału, po drugie -leniwa jestem a zrobienie takiej skrzynki porządnie to zbyt wiele zachodu, po trzecie - drewnianą, kanciastą skrzynkę trudno utrzymać w czystości. I wtedy wzrok mój padł na niebieski kanisterek po czymś, którego używałam do noszenia wody na grządki. Nóż, nożyczki i jest.

 Karmidełka chłopaków, tylko tymczasowe. Teraz już mają większe. A za białym koziołkiem widać fragment drzwiczek "okiennych". 

Dodam, że karmidła po tuningu nie różnią się wiele wyglądem od gotowych, a różnica w cenie wynosi ok 20zł na sztuce.

Do odciskania sera używam takich pojemniczków:

 Widać z czego są zrobione.

Różnica w cenie - min 10zł na sztuce. Mam tych sztuk chyba z 6, bo tyle najwięcej serków robiłam na raz. No, i tak się przewracały po kątach i zajmowały niepotrzebnie miejsce.

Koci domek jest w całości z rzeczy, które kiedyś były czym innym. Wykonany jest z kartonowego pudełka, w którym coś przybyło do Dziecka. Obciągnięty byłą spódnica polarową Dziecka I i wykończony byłą podpinką z kurtki Starszego. Drapak to kawałek tuby, w której tez coś przybyło, opleciony sznurkiem sizalowym, jakiego 30 lat temu używało się do prasy. Jeszcze 2 rolki takiego sznurka mam na stanie i zastanawiam się do czego go wykorzystać. Makramy już niemodne.

Moje Dzieciątko też jest miszczem robienia czegoś z niczego. I takim systemem, w czasie ostatniej, superupierdliwej zimy, gdy ciągle trzeba było odśnieżać podwórze i drogę aż do asfaltu, wykonało pług odśnieżny z byłej burty od przyczepy i "beleczego". I tu jest najlepszy dowód na to, że lenistwo jest dźwignią postępu.

W internecie można znaleźć wiele pomysłów na nadanie nowego życia bezużytecznym już przedmiotom.

Np. tu http://stylowi.pl/emil/161118/roznosci-z-plastikowych-butelek

Ostatnio przeglądałam podpowiedzi wykorzystania butelek PET po napojach. Większość to dla mnie lekkka przesada. Z tego wszystkiego najbardziej podobał mi się pomysł wykorzystania kawałka szyjki takiej butelki i zakrętki, jako zamknięcia do woreczków plastykowych. Z tym, że wydaje mi się, że to "ino roz" , bo tak wetknięty pod zakrętkę woreczek się podrze. Nie uwierzę nigdy w walory dekoracyjne butelek po napojach. Dla mnie to świństwo, z którym się mozolę raz na miesiąc, upychając do żółtych worków. Bo ktoś sobie wymyślił, że woda "mineralna" jest lepsza niż kranówka (zwłaszcza np. w Paryżu) i trzeba durniów nabijać w butelkę sprzedając im taką samą kranówkę jako wodę średniozmineralizowaną lub źródlaną. Każda kranówka, która pozostawia osad na czajniku, jest zmineralizowana i każda jest źródlana. Ta co płynie u mnie w kranie jest ze studni głębinowych usytuowanych jedną wieś dalej. I w smaku jest taka sama jak niegazowana mineralka. Jeszcze rozumiem, te wody zdrojowe -zubery, Jana, czy nawet Celestynka. Ale reszta to ściema. U nas, w sprzedaży obwoźnej, jest woda z pewnej ekologicznej doliny. I wieść gminna niesie, że powinna się nazywać "kościanka: albo "piszczelówka", ponieważ ujęcie tej wody jest usytuowane niedaleko cmentarza. No, ale to tak modnie jest teraz przemieszczać się z butelką wody "mineralnej", obowiązkowo - niegazowanej. Gazowana piją tylko dinozaury, czyli wykopaliska, czyli inaczej wapno umysłowe.

Może jednak spróbuję pospać. Zwierzaki poobkładały mnie sobą ze wszystkich stron. Mała szara chrapie jak stary chłop, a któreś kotowate zahacza mnie za nogę pazurem. Ale niech mu będzie. Grzeje za to jak mały kaloryferek.